Beleggingsrisico. De waarde van beleggingen en de opgebrachte inkomsten kunnen variëren. Het is niet zeker dat u uw oorspronkelijke inleg terugontvangt.
ETF's UITGELEGD
De afkorting ETF betekent: Exchange Traded Fund. Het zijn beursgenoteerde fondsen die een bepaalde index, zoals de S&P500, zo nauwkeurig mogelijk proberen te volgen
Wat zijn ETF's?
Een Exchange Traded Fund (ETF) is een open-ended beleggingsfonds dat op één of meer beurzen verhandeld wordt.
Net als een beleggingsfonds biedt een ETF toegang tot een hele portefeuille met aandelen, obligaties of andere effecten, zoals grondstoffen of vastgoed.
De portefeuille van een ETF wordt opgebouwd met als doel een bepaalde marktindex te volgen en daardoor hetzelfde rendement en risico als deze index te bieden. Als u een ETF koopt, koopt u in feite een klein deel van die effectenportefeuille. Uw rendement zal dus dezelfde schommelingen kennen als de index die door het ETF gevolgd wordt. U dient daarbij wel rekening te houden met diverse kosten, die op het rendement in mindering worden gebracht.
Voordelen van ETF’s
U weet waarin u belegt.
ETF’s zijn transparant. U kunt op elk moment precies zien wat de onderliggende beleggingen zijn. Bij andere beleggingsfondsen is dat niet altijd het geval.
Beleggingsrisico. net als aan andere beleggingen zijn aan ETF’s ook risico’s verbonden. Niet alle ETF’s zijn geschikt voor alle types beleggers. De waarde van uw belegging en de opgebrachte inkomsten kunnen variëren. Het is niet zeker dat u uw oorspronkelijke inleg terugontvangt.
Ze bieden het beste van twee werelden
De spreiding van een beleggingsfonds en de eenvoudige verhandelbaarheid van aandelen.
Inkomstenrisico: wanneer inkomsten uit een ETF worden uitgekeerd, liggen deze niet vast en kunnen ze in de loop van de tijd fluctueren.
Er zijn geen grote verrassingen
U kunt erop vertrouwen dat een goede ETF de prestaties van de onderliggende index (de ”referentie-index”) zo nauwkeurig mogelijk zal volgen. Het rendementsverschil tussen de ETF en de index kan bij sommige types beleggingen wel iets groter zijn als gevolg van de eigenschappen van de markt of door bepaalde kosten.
Tracking-risico: soms is het voor een ETF niet mogelijk om zijn referentie-index perfect te volgen. Wanneer het rendement van de ETF hierdoor afwijkt van het rendement van de index, ontstaat er een “tracking-verschil”. Het deel van het rendement van de ETF en dat van de index dat boven het marktgemiddelde uitstijgt, wordt “meeropbrengst”, of “excess return” genoemd. De variatie tussen de dagelijkse meeropbrengst van de ETF en die van de index is het “tracking-risico”.
Eenvoudige toegang tot een markt
Met één transactie krijgt u toegang tot een hele reeks beleggingen. Die portefeuille kan effecten uit één land of regio bevatten, zoals Europa, of wereldwijd gespreid zijn. Hij kan belegd zijn in aandelen of obligaties, maar in grondstoffen, zoals goud. In welke markt u ook wilt beleggen, er is vrijwel altijd een ETF te vinden die er toegang toe biedt.
Belasting-risico: De fiscale regelgeving waaraan beleggingen onderworpen zijn en de hoogte van de belasting, zijn afhankelijk van het land waar de belegger belastingplichtig is en kunnen in de loop der tijd wijzigen.
Ze zijn kostenefficiënt
De kosten zijn doorgaans een stuk lager dan die van traditionele beleggingsfondsen.
Valutarisico: ETF’s die beleggen in effecten die genoteerd zijn in vreemde valuta’s, staan bloot aan de schommelingen van de wisselkoersen van die valuta’s. Veranderingen in de wisselkoersen zullen de waarde van de belegging daarom beïnvloeden. Wanneer bijvoorbeeld een Amerikaanse belegger een ETF koopt die belegt in Japanse aandelen, zal ervaren dat de waarde van het ETF niet alleen verandert als de koersen van de onderliggende aandelen veranderen, maar ook als de wisselkoers tussen de Amerikaanse dollar en de yen verandert.
Aan beleggingen in ETF’s kunnen nog andere risico’s verbonden zijn, zoals het sector- of kredietrisico. Elke aanbieder van ETF’s dient deze risico’s duidelijk te benoemen in de documentatie van elk fonds. Beleggers dienen deze documentatie, zoals de Essentiële Beleggersinformatie (EBI) zorgvuldig te lezen voordat ze besluiten in een ETF te beleggen.
Welke soorten ETF’s zijn er?
Als u in een ETF wilt beleggen, is het zinvol om goed naar de structuur ervan te kijken. Hoe de ETF gebouwd is, bepaalt hoe de doelindex wordt gevolgd, welke activa u kunt aanhouden, plus welke zichtbaarheid en risico u kunt verwachten. De structuur is uiteindelijk bepalend voor de totale kosten en het verwachte rendement.
Er bestaan twee soorten ETF’s: fysieke en synthetische ETF’s. Hieronder leggen we de verschillen en de voordelen van beide soorten uit.
Fysieke beleggingen
De fysieke beleggingen zijn de ETF’s die tegenwoordig het meest worden aangeboden. Ze zijn gemakkelijk te begrijpen en bieden een goede visibiliteit. Een fysieke ETF volgt de doelindex door alle of enkele van de onderliggende activa van de index te beleggen. Een Hang Seng ETF geeft u bijvoorbeeld toegang tot alle aandelen die op de Hang Seng worden verhandeld, of ten minste een groot stuk van deze aandelen.
Wat is een synthetische ETF?
Een synthetische ETF belegt niet direct in de onderliggende activa. In plaats van bijvoorbeeld vaten ruwe olie te kopen, belegt een ETF dat de oliemarkt volgt, in een reeks olie-futures. Dit zijn contracten die met een derde partij, vaak een investeringsbank, gesloten worden. Die partij zegt bijvoorbeeld toe om een overeengekomen rendement uit te keren wanneer de olieprijs een bepaald niveau bereikt.
Wanneer is een synthetische ETF aantrekkelijk?
Synthetische ETF’s zijn zeer geschikt om te beleggen in markten of sectoren die niet eenvoudig toegankelijk zijn via traditionele beurzen (denk aan Chinese A-aandelen) of moeilijk toegankelijk grondstoffen (zoals ruwe olie).
Synthetische ETF’s bieden een hoger potentieel rendement dan wanneer u aandelen of andere effecten zou kopen waarmee u een direct belang in de betreffende activa zou krijgen. Daar staat tegenover dat synthetische ETF’s vaak ook een hoger risico vertegenwoordigen. Met name het tegenpartijrisico, dat wil zeggen het risico dat de tegenpartij niet het overeengekomen rendement levert dat in de synthetische ETF is gespecificeerd.
De voor- en de nadelen vergelijken
Fysieke replicatie
Tegenpartijrisico is het risico dat een financiële instelling - de tegenpartij - niet in staat is om het indexrendement te betalen.
De beheerder van het fonds koopt fysiek alle effecten van de index, of een representatieve selectie daarvan, en houdt deze in portefeuille.
Voordelen: Meer transparantie, eenvoudig te begrijpen.
Nadelen: de toegang tot sommige markten of sectoren kan beperkt zijn.
Synthetische replicatie
De beheerder koopt de onderliggende activa niet direct, maar maakt gebruik van derivaten (contracten tussen twee partijen, gekoppeld aan de betreffende activa).
Voordelen: maakt het mogelijk te beleggen in markten en sectoren die via fysieke replicatie niet of moeilijk toegankelijk zijn.
Nadelen: beleggers kunnen te maken krijgen met tegenpartijrisico.
Vijf mythes over ETF’s ontkracht
Terwijl ETF’s in de afgelopen jaren steeds populairder werden, zijn er vaak misverstanden geweest en een paar valse waarheden. Wij willen de misverstanden graag uit de wereld helpen en de mythes over ETF’s ontkrachten door uit te leggen hoe het precies zit.
Waarheid: de koersvorming van ETF’s is transparant, maar dat maakt ze niet volatieler.
De koers van een ETF weerspiegelt de veranderende waarde van de onderliggende effecten en de veranderingen in vraag en aanbod van de ETF op de markt. Ook de koers van een actief beheerd fonds weerspiegelt de waarde van de onderliggende effecten. Het verschil tussen beide is dat de koers van een actief beheerd fonds éénmaal per dag wordt vastgesteld, pas na het sluiten van de beurs, terwijl de koers van een ETF de hele dag door in reële tijd wordt bepaald. Dit betekent echter niet dat een ETF volatieler is. Het betekent alleen dat de koerswijzigingen zichtbaarder zijn.
Waarheid: risico wordt bepaald door de activa waarin u belegt en niet noodzakelijkerwijs door het instrument dat toegang biedt tot die activa.
Net als bij een actief beheerd fonds wordt het risicoprofiel van een ETF gekoppeld aan de onderliggende beleggingen die het fonds in portefeuille houdt. Dus een actief beheerd fonds en een ETF die vergelijkbare aandelen of obligaties in portefeuille houden hebben doorgaans hetzelfde risicoprofiel. Zo kunnen een ETF en een actief beheerd fonds die in internationale aandelen beleggen een hoger risico vertegenwoordigen dan een fonds en een ETF die beleggen in Amerikaanse investment-grade bedrijfsobligaties. Maar het risiconiveau houdt geen verband met uw keuze voor een beheerd fonds of een ETF.
Wat wel waar is, is dat een ETF meer spreiding biedt dan een belegging in één of enkele losse aandelen. Daardoor kunnen ETF’s het risico van een portefeuille verlagen.
Hoewel spreiding bepaalde soorten risico kan verkleinen, kan het geen volledige bescherming bieden tegen marktrisico's. De mate van spreiding is bovendien beperkt tot de referentie-index van het ETF. Verschillende types ETF’s zullen gepaard gaan met verschillende soorten risico. Voordat u besluit om te beleggen dient u zich ervan te verzekeren dat u alle betrokken risico’s begrijpt.
Waarheid: ETF’s bieden toegang tot een groot aantal markten en zijn geschikt voor uiteenlopende beleggingsdoelen.
ETF’s zijn er in vrijwel alle soorten en maten. Ze bieden tegen lage kosten toegang tot nauwkeurig bepaalde markten (bijv. een bepaald land of een bepaalde sector), maar ook tot zeer brede portefeuilles (zoals de Europese obligatiemarkt). In combinatie met het gemak en de snelheid waarmee ze doorgaans kunnen worden gekocht en verkocht, biedt dit beleggers toegang tot vrijwel alles waarin ze willen beleggen, inclusief markten die anders misschien buiten bereik zouden blijven.
Of het dus gaat om moeilijk toegankelijke buitenlandse markten, bouwstenen voor uw kernportefeuille of fondsen die gericht zijn op specifieke beleggingsdoelen: er is vrijwel altijd een ETF te vinden dat daarbij aansluit.
Waarheid: iShares ETF’s bieden diverse mogelijkheden voor beleggers die naar inkomsten streven.
Nu de rente al lange tijd bijzonder laag is, zijn inkomsten vaak moeilijk te vinden. ETF’s bieden beleggers een groot aantal mogelijkheden om inkomsten te genereren, hetzij via dividend op aandelen, of via beleggingen in obligaties. ETF’s bieden bovendien het voordeel van een bredere spreiding dan een portefeuille met enkele afzonderlijke aandelen of obligaties, terwijl de kosten lager zijn dan die van een actief beheerd fonds.
Waarheid: ETF’s zijn efficiënte beleggingsinstrumenten die voor veel types beleggers geschikt zijn.
Omdat ETF’s net zo gemakkelijk te verhandelen zijn als aandelen, kunnen kortetermijnbeleggers ze gebruiken om snel in en uit posities te stappen. Maar ook voor beleggers die zich op de lange termijn richten, bieden ETF’s een kostenefficiënte manier om een sterke kernportefeuille op te bouwen.
ETF’s combineren de beste eigenschappen van aandelen en beleggingsfondsen
Actief beheerde fondsen (of kortweg: beleggingsfondsen) beleggen het geld van een groot aantal beleggers in een gespreide effectenportefeuille (bijvoorbeeld aandelen of obligaties). De portefeuille wordt actief beheerd door een fondsbeheerder, die de effecten voor de portefeuille selecteert op grond van het beleggingsbeleid. U betaalt de beheerder daarvoor een vergoeding, in de hoop dat de beheerder erin slaagt een beter rendement te behalen dan het algemene marktrendement.
Een actief beheerd fonds kan inderdaad een goed rendement bieden, maar u kunt het doorgaans niet kopen en verkopen wanneer u wilt. ETF’s lijken echter in veel opzichten op aandelen; u kunt ze bijvoorbeeld gedurende de opening van de beurs wanneer u maar wilt kopen en verkopen.
Hoewel spreiding bepaalde types risico kan verkleinen, kan het geen volledige bescherming bieden tegen marktrisico's. De mate van spreiding is bovendien beperkt tot de referentie-index van het ETF. Verschillende soorten ETF’s zullen gepaard gaan met verschillende soorten risico. Voordat u besluit om te beleggen dient u zich ervan te verzekeren dat u alle betrokken risico’s begrijpt.
In het verleden behaalde resultaten geven geen betrouwbare indicatie van het huidige of toekomstige rendement en dienen niet als enige criterium te worden genomen bij de selectie van een product of strategie. Er kan niet worden gegarandeerd dat een beleggingsstrategie succesvol zal zijn; de waarde van beleggingen kan zowel dalen als stijgen. Het beleggingsrendement en de waarde van het belegde vermogen zullen fluctueren, waardoor een belegging bij verkoop of aflossing minder of meer waard kan zijn dan deze oorspronkelijk gekost heeft.
